Pomimo tytułu posta to film mi się podobał, ale miałam znacznie większe oczekiwania związane z reżyserem oraz "pewną" recenzją filmu, którą usłyszałam, dlatego też będę się czepiała. Pewnie to mój błąd, że idąc na film stawiam sobie wysoko poprzeczkę i wszystko co poniżej choć bardzo dobre, pozostawia niedosyt.
Jeżeli chodzi o szczegóły to początek zdecydowanie na plus, dużo bardziej przekonała mnie historia młodych przyjaciół (a także młodzi aktorzy) niż późniejsze losy Amira. Dwaj przyjaciele z początku wydają się sobie równie, jednak i w tej dość niezwykłej przyjaźni, która trwa na przekór otoczeniu, nie da się zatrzeć różnić społecznych. Miałam wrażenie, że Amir buduje cały czas niewidoczny mur między sobą a Hassanem. Pewnie wynikało to z zazdrości o ojca, zmysł który czynił z Hassana mistrza latawców oraz o lojalność i odwagę jakiej młody Amir nigdy nie doświadczył. Hassan natomiast wierny i oddany swojemu przyjacielowi, jak się okazuje do końca nie daje wiary głosom mówiącym, że Amir go wykorzystuje. Chociaż pozostaje pytanie czy Hassan rzeczywiście nie dostrzegł Amira, kiedy był bity przez starszych chłopaków? W końcu Amir wściekły na siebie, nie potrafi sobie poradzić z tym, że okazał się wielkim tchórzem i zawiódł ostatecznie swego przyjaciela, postanawia pozbyć się Hassana, który nieustannie przypomina mu o jego klęsce. Później natomiast przenosimy się o dziesięć lat do przodu i tu jest już mniej ciekawie. W sumie do momentu, kiedy Amir jedzie do Pakistanu trudno nazwać film ciekawym. Reżyser za długo się rozwodzi nad losem Amira i jego - w sumie nie wiadomo czego może - staraniom aby nie zawieść ojca, mówię to tylko dlatego, że kilka razy został powtórzony tekst "nie zrób mi wstydu Amir" (lub coś w tym stylu), bo niekoniecznie film mi daje na to odpowiedź. Dodam jeszcze, że aktor grający dorosłego Amira, był nijaki, nie przekonał mnie. Jeszcze jeden zarzut, chodzi mi o ten zwrot w historii kiedy dowiadujemy się, że Hassan jest bratem Amira. Jak dla mnie zupełnie na doczepkę, jakby twórcom filmu skończył się pomysł na poprowadzenie głównego bohatera. Przecież to katharsis, odkupienie win miałoby większy sens gdyby motywem, który budzi w nim chęć do działania była miłość do przyjaciela.
Podsumowując film jak najbardziej wart obejrzenia, ale mogło być o wiele lepiej.
Czekam na wasze zdanie o tym filmie i być może wyprowadzenie mnie z błędu:) Pozdrawiam:)